Euphorbia marginata | Kwiaty roczne

Euforbia ‚Diamond Frost’®

21.01.2013 — zojalitwin

©Euphorbia hypericifolia ‚Inneuphdia’

Opis

Rodzina: Euphorbiaceae – wilczomleczowate

Z biologicznego punktu widzenia jest to krzewinka, ponieważ dolne części pędów drewnieją. Nad ziemią mamy kopczyk cienkich i mocno rozgałęziających się pędów. Ulistnienie tylko w węzłach.

Liście wąskoeliptyczne, na krótkich ogonkach, w kolorze jasnej zieleni. Na szczycie każdego odgałęzienia kwiatostan złożony z kilku kwiatków.

Budowa kwiatów szczególna, co pokazuje obrazek. Rozgałęzionych pędów jest bardzo dużo, dlatego cała roślinka to delikatna chmurka złożona z tych drobnych kwiatów. Roślina nie wiąże nasion, do końca utrzymując ładny pokrój.

Istnieją pogłoski, że hodowcy pracują nad różową postacią tej euforbii.

Od 2014 roku jest u nas w sprzedaży odmiana ‘Diamond Star’ mająca podobny pokrój lecz o kwiatach z większą ilością płatków. Z tego powodu robi wrażenie odmiany pełnokwiatowej.

Występowanie

Jest to spontaniczny mutant powstały w szkółce niemieckiej, a na rynek wprowadzony przez firmę Proven Winners w 2005 roku. Hodowca zaproponował nazwę tego mutanta ‚Inneuphdia’. Niestety nie przyjęła się. Dalej znana jest pod znakiem graficznym firmy promującej ten gatunek. Dlatego, że jest to zastrzeżony znak graficzny i zastrzeżone rozmnażanie używa się symbolu®

Wysokość

Dorasta do ok. 30 cm długości. Posadzona w wiszących doniczkach może być dłuższa.

Termin kwitnienia

Jeśli kupujemy kwitnąca roślinę to praktycznie będzie nam kwitła aż do przymrozków.

Kolor kwiatu

Biały

Stanowisko

Im więcej słońca tym obficiej kwitnie. Literatura podaje, że zniesie lekki półcień. Doświadczenie uczy, że to już nie jest to. Sadząc tak musimy zapewnić jej minimum 8 godzin bezpośredniego słońca.

Wymagania i pielęgnacja

Na rabatach jest to roślina praktycznie bezproblemowa. Więdnie tylko w wyjątkowych okolicznościach. Nie potrzebuje usuwania przekwitłych kwiatów, więc tylko posadzić i patrzeć jak pięknie rośnie. Gdyby z jakiś powodów np. długotrwałych deszczy, trochę słabiej nam kwitła przycinamy o jedno rozgałęzienie czyli jakieś 3-4 cm i czekamy na pojawienie się nowych intensywnie kwitnących odgałęzień.

Do donic dajemy ziemię zasobną i przewiewną. Można kupną ziemię do kwiatów zmieszać po połowie z dobrym kompostem. Jeśli będzie rosła sama to dajemy 3 sadzonki na doniczkę o średnicy 25 cm. W kompozycji to już jak trzeba. Jeśli mamy sadzonki to przycinamy tak by nadać im pożądany kształt. Jednocześnie roślina wytworzy kolejne kwitnące rozgałęzienie. Podlewamy jak wierzchnia warstwa ziemi przeschnie. Latem to na pewno codziennie, w upały nawet 2 razy dziennie. Pamiętamy jednak by w ciągu dnia podlewać wodą letnią. Nagłe schłodzenie ziemi przez podlanie zimną wodą rozgrzanych roślin może się dla nich skończyć kłopotami. Po upływie 6 tygodni zaczniemy dokarmianie. Ponieważ mamy jakieś pelargonie lub surfinie to rozrabiamy więcej nawozu dla nich i co drugi dzień nawozimy połową dawki wszystko co kwitnącego mamy w doniczkach.

Z reguły uprawiamy euforbię jako roczną. Można jednak przezimować ją na słonecznym parapecie. Wprawdzie w czasie zimy stanie się trochę brzydka, ale wiosną wystarczy przyciąć na wysokość 15 cm i po miesiącu mamy ładną kępkę. W zamian za kłopot, jeszcze późną jesienią będziemy mieć kwitnąca roślinę w domu.

Rozmnażanie

Można ukorzeniać sadzonki zielne.

Choroby i szkodniki

Roślina jest praktycznie wolna od szkodników.

Zastosowanie

Jest doskonałym wypełniaczem do wszelkich kompozycji z większych kwiatów. Przykład na zdjęciu z niecierpkiem. Może być sadzona jako kompozycja strukturalna na rabatach. Przykład na zdjęciu głównym. Może być sadzona jako element zwykłych rabat bylinowych. W pojemnikach najlepiej wygląda w stosunkowo niskich misach.

Uwagi

Osoby uczulone na sok mleczny euforbii powinny nosić rękawiczki przy ewentualnym cięciu rośliny.

Po Polsku nazwa gatunkowa ”hypericifolia” brzmiałaby dziurawcolistna

Nazwa rodzajowa ”Euphorbia” pochodzi z łaciny ‚euphorbea’. Jest upamiętnieniem EUPHORBUSA, nadwornego lekarza Juby II, króla Mauretanii panującego od 25 roku p.n.e. do ok. 23 roku n.e.