©
Cuphea ignea
Opis
Rodzina: Lythraceae – krwawnicowate
W naturze jest to podkrzew zatem dolne części mocno rozgałęzionych pędów w trakcie lata drewnieją. Jednak z początku są miękkie i te najniższe mogą się pokładać.
Liście mają około 4 cm długości i są lancetowate, ciemnozielone, błyszczące i podobnie jak pędy gęsto owłosione.
Wartością zdobniczą rośliny są jej bardzo oryginalne kwiaty. Jest to cienka rurka o długości około 2,5 cm. Wyrastają one z kątów liści na górnej części pędu. W naturze zapylane przez kolibry, a u nas przez różne owady. Roślina nie tworzy tak charakterystycznego dla większości roślin owocu.
Dno kwiatowe wyrasta w króciutki pęd na którym osadzone są nasiona. Kiedy nadają się do zbioru rurka kwiatowa pęka i wówczas można te nasiona osmyknąć palcami bo nie trzymają się zbyt mocno. Po wysuszeniu nasion i ich zapakowaniu oraz opisaniu przetrzymujemy je w mieszkaniu lecz w miejscu raczej chłodnym. Na zdjęciu widzimy te nasiona w dużym powiększeniu. W rzeczywistości nasionka mają około 2 mm średnicy.
Występowanie
W naturze jest rośliną wieloletnią porastającą okolice zbiorników wodnych na terenach Meksyku, Gwatemali czy Jamajki.
Wysokość
W nas jej wysokość rzadko przekracza 30 cm. W cieplejszych strefach dorasta do maksimum 90 cm.
Termin kwitnienia
Zaczyna kwitnąć około połowy czerwca i kwitnie nieprzerwanie aż do przymrozków.
Kolor kwiatu
Rurka kwiatowa jest w kolorze ognistej czerwieni natomiast zakończenie jest fioletowe z białymi plamkami. Taka budowa kwiatu odkrywcom skojarzyła się z żarzącym się cygarem lub papierosem, gdzie rurka to samo cygaro, fioletowe zakończenie to popiół, a białe plamy to sam ogieniek.
Stanowisko
W naszych warunkach warto sadzić roślinę wyłącznie w pełnym słońcu. Literatura podaje, że toleruje półcień, lecz doświadczenie uczy iż kwitnie wówczas słabo i rośliny są wyciągnięte.
Wymagania i pielęgnacja
Roślina nie jest zbytnio wymagająca co do podłoża. Lubi jednak miejsca gdzie jest dostatecznie wilgotno i odczyn gleby jest na poziomie lekko kwaśnego. Często spotkać można stwierdzenie, że lepnota jest odporna na krótkotrwałą, letnią suszę. Jest to prawda, która ma jednak pewne ale. To ale to wyraźny spadek ilości kwiatów co przy niezbyt atrakcyjnych liściach czyni roślinę o takim sobie wyglądzie. Warto dać jej wody, nawet wówczas kiedy nie podlewamy całego ogródka. Jako roślina lubiąca ciepło przy odpowiednim poziomie wilgotności odpłaci nam masowym kwitnieniem. W naturze wraz z wiekiem zaczynają jej drewnieć dolne części pędów i rozpoczyna się gubienie dolnych liści. U nas ten problem nie występuje tak wyraźnie, ale mimo to warto uszczykiwać czubki pędów już od wiosny, a także wczesnym latem.
Lepnotę można uprawiać we wszelkiego typu pojemnikach. Przy tej uprawie ważnym jest zapewnienie dobrego odpływu wody z doniczki. Przy naszych często deszczowych latach ma to dla tej tropikalnej rośliny duże znaczenie. Natomiast podczas suchych i ciepłych dni może wymagać nawet dwukrotnego podlewania w ciągu dnia. Uprawa w doniczce ma tę zaletę, że możemy ją jesienią zabrać na zimowanie nawet do mieszkania. Ponieważ w naturze rośnie cały rok więc jej rozwój w okresie zimy będzie ograniczany tylko ilością światła. Postarajmy się zatem o miejsce maksymalnie widne i w miarę z dala od kaloryfera. Podlewamy roślinę tak jak wszystkie rośliny domowe czyli po sprawdzeniu ziemi palcami.
Mrozoodporność
Roślina jest bardzo wrażliwa na spadki temperatury. Musimy ją zabrać do domu przynajmniej na czas nocy i wczesnego ranka, kiedy temperatury w tych okresach zbliżają się do 10 0C. Minimalną temperaturą jaką zniesie lepnota jest +7°C
Rozmnażanie
Rozmnażamy je przez wysiew nasion oraz przez sadzonki zielne.
Ponieważ nasiona wschodzą dość szybko i w miarę równomiernie, a i siewki rosną szybko to w obronie przed wyciąganiem się rozsady z siewem czekamy do początku kwietnia. Pikujemy kiedy mają 2 liście właściwe. Jeśli widzimy, że sadzonka gubi dolne liście lub wyraźnie się wyciąga to uszczyknijmy wierzchołek. Tym sposobem skierujemy moce przerobowe rośliny na wytwarzanie pędów bocznych. Uzyskamy jeszcze przed wysadzeniem gęstsze i krępe krzaczki. Sadzonki w naszych warunkach sadzimy dość gęsto bo co 10 cm.
Sadzonki zielne pobieramy z zimujących roślin wiosną lub wczesnym latem i przez zimę przechowujemy młode rośliny. Przy czym jest to bardziej pracochłonny sposób rozmnażania i przy łatwym uzyskiwaniu roślin z wysiewu nasion trzeba się zastanowić czy warto.
Choroby i szkodniki
Roślina nie jest specjalnie wrażliwa na jakąś chorobę. Jeśli jednak zdecydujemy się zimować roślinę przed wniesieniem na zimowisko proszę bardzo uważnie obejrzeć roślinę czy nie ma mączlika.
Zastosowanie
W naszych warunkach klimatycznych to roślina jednoroczna roślina rabatowa. Uprawiana w doniczkach może być zimowana, albo w specjalnych pomieszczeniach lub w mieszkaniu.
Uwagi
Łacińska nazwa rodzajowa ”Cuphea” pochodzi od greckiego słowa κυφος (kyphos), czyli „wygięcie„, „zakrzywione„, czy „garbaty„.
Natomiast gatunkową nazwę ”ignea” tłumaczyć można jako ogień, ognisty, pożar. Odnosi się ta nazwa do koloru kwiatów.
Przypisy
Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:
Nasiona+siewki – http://www.cooltropicalplants.com/Cigar-plant.html
Krzak – http://www.latin-wife.com/Colombian-Flowers-/Cuphea-ignea.asp
W naturze – http://norma-middletonsgardens.blogspot.com/2011/10/mexican-cigar-bush-cuphea-ignea.html
Kwiaty roczne 
Dodaj komentarz