©
©Xerochrysum bracteatum
Opis
Rodzina: Astraceae – astrowate
Z nieśmiertelnikiem jest nieco zamieszania. Systematycy na podstawie coraz nowszych wyników badań zmieniają mu rodzaj już po raz trzeci. Starsze nazwy pozostają synonimami. Najstarsza nazwa to Helichrysum bracteatum, później przeniesiono do innego rodzaju i nazywał się Bracteantha bracteata, a obecnie nazywa się Xerochrysum bracteatum .
Tak naprawdę jest to krótkowieczna bylina, u nas uprawiana jako roślina roczna. Ma prostą, wzniesioną, pustą wewnątrz i rzadko rozgałęzioną łodygę.Pęd jest ulistniony. Liście są ciemnozielone z lekkim szarawym odcieniem. Są one dość długie(około 10 cm) przeważnie lancetowate. Zarówno pędy jak i liście są szorstko owłosione. Na szczycie każdego pędu znajdziemy typowy dla tej rodziny kwiatostan, a mianowicie koszyczek. Kwiatostan ten jednak różni się od pozostałych. Prawdziwe kwiaty znajdują się tylko w środku kwiatu i są to typowe kwiaty rurkowate. To co uważamy za płatki tak naprawdę to kolorowe przylistki czyli przekształcone liście. Pełnią one rolę powabni dla owadów zapylających. Druga cecha odmienna to papierowa suchość tych przylistków. Wynika to z faktu, że są to martwe komórki, których ścianki wypełnione są specjalną substancją. To coś podobnego jak nasze włosy które również są zbudowane z martwych komórek. Po zapyleniu kwiatów rurkowatych wytwarzane są drobne prawie czterokanciaste niełupki zaopatrzone w aparat lotny dla ułatwienia roznoszenia tych nasion przez wiatr.
Ciekawostka. Niemcy pierwsi(w połowie XIX wieku) zajęli się hodowlą odmian. Jednak dopiero nowsze techniki hodowli spowodowały pojawienie się dużej liczby odmian o znacznie większych kwiatach i są one pozbawione wady wcześniejszych odmian, u których suche łuski nie otwierały się do końca.
Nie będę podawała serii odmian bo co roku pojawiają się nowe i za chwilę te które wymienię mogą zniknąć z uprawy.
Występowanie
Występuje na lepszych glebach i o wysokim lustrze wody w prawie wszystkich stanach Australii.
Wysokość
W zależności od odmiany. Najniższe mają około 20 cm, a te które są selekcjonowane z myślą o kwiatach ciętych mają około 80 – 90 cm.
Termin kwitnienia
Począwszy od lipca do przymrozków.
Kolor kwiatu
Biały, żółty, pomarańczowy, czerwony, fioletowy.
Stanowisko
Najlepiej w pełnym słońcu.
Wymagania i pielęgnacja
Gleby pod uprawę kocanek powinny być raczej kwaśne, z uwagi na jej wrażliwość na brak żelaza, a jak wiadomo im więcej wapnia tym mniejsza dostępność żelaza. Braki żelaza objawiają się żółknięciem najprzód blaszek liściowych przy czym nerwy pozostają zielone. To że roślina będzie piękniejsza jeśli będzie uprawiana na lepszych glebach i będzie miała dostateczną ilość wilgoci to chyba nikomu nie muszę mówić.
Z innych zaleceń uprawowych można podpowiedzieć by usuwać pąk główny w momencie kiedy jest jeszcze maleńkim pączkiem. Roślina wówczas przystępuje do tworzenia wielu pędów bocznych w górnej części łodygi i w konsekwencji mamy znacznie więcej kwiatów. Jeśli kupiliśmy nasiona odmian wysokich może się okazać, że trzeba będzie postawić konstrukcję wspierającą.
Rozmnażanie
Tradycyjna uprawa opiera się na wysiewie nasion wprost do gruntu. Warto czasem przyspieszyć kwitnienie przez wysiew nasion w pomieszczeniu i na miejsce stałe wysadzić rozsadę. Zyskujemy przy tym około 3 tygodnie dłuższe kwitnienie. Nasion sianych w pomieszczeniach nie warto przykrywać tylko wcisnąć do ziemi bo światło pomaga w kiełkowaniu.
Warto rozpatrzeć także zakup sadzonek. Nasi ogrodnicy w specjalistycznych firmach zaopatrują się w maleńkie sadzoneczki, a u siebie doprowadzają je do wielkości handlowej. Tym sposobem można dostać coś ciekawego.
Choroby i szkodniki
Głównym problemem może być mączniak prawdziwy.
Zastosowanie
Wszystkie niższe serie odmian świetnie nadają się do uprawy w pojemnikach. Natomiast wyższe odmiany poza kwiatami ciętymi przeznaczamy do suszenia. Ścinamy wówczas gdy kwiatki nie są rozwinięte do końca. Suszone kwiaty można wykorzystać do suchych kompozycji, ale również obciąć same główki i przykleić je do podkładu wykonując np.
taki wieniec na drzwi wejściowe.
Uwagi
Pierwszym który opisał ten kwiat był francuski botanik Étienne Pierre Ventenat w 1803 roku.
Nazwa rodzajowa ”Xerochrysum” jest kombinacją dwóch greckich słów, „xerόs” = suche i ”chrisόs” = złoty. Natomiast określenie gatunkowe”bracteatum” pochodzi z łaciny i oznacza suchy lub papierowy.
Przypisy
Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:
Liście – http://saylorplants.com/pd_bigpic.asp?pid=881&pic_id=pic14
W donicy – http://www.gabot.de/index.php/News-Details/52/0/?&no_cache=1&tx_ttnews%5Btt_news%5D=211251
Kwiaty roczne 
Dodaj komentarz