Strobilantes Dyera

©

©Strobilanthes dyerianus

Strobilanthes dyerianus2

Opis

Rodzina: Acanthaceae

Dzisiaj roślina raczej trudna do dostania w naszych szkółkach. Jeśli się komuś spodoba nasiona można sobie sprowadzić.

Z botanicznego punktu widzenia jest to podkrzew, którego uprawia się dla jego bardzo atrakcyjnych, fioletowych liści. Jesienią pojawiają się niewielkie lejkowatego kształtu kwiaty zebrane w krótkie, stożkowe kwiatostany.

Strobilanthes dyerianusWystępowanie

Roślina pochodzi z leśnych obszarów Birmy. Przypominam kraj ten leży w tropikalnej, południowo-wschodniej Azji.

Wysokość

Do około 1 metra.

Termin kwitnienia

Późna jesień.

Kolor kwiatu

Purpurowo-niebieski.

Stanowisko

Najlepszym byłoby stanowisko o wystawie typowo wschodniej. Dla pięknego wybarwienia liści kilka podszytgodzin chłodnego, rannego słońca jest potrzebne. Można roślinę posadzić w cieniu, ale powinien to być pstrokaty cień jaki dają drzewa.

Wymagania i pielęgnacja

Sadzonki produkujemy w doniczkach i wysadzamy wiosną po minięciu obawy przymrozków. Jak każda roślina leśna będzie potrzebować gleb przepuszczalnych, lecz zawierających dużo próchnicy i systematycznie wilgotnych. Odczyn gleby od lekko kwaśnej do lekko zasadowej. Ta tolerancja na odczyn pozwoli nam zastąpić ziemię z dołka kompostem. Zawarta w kompoście próchnica ułatwi nam dłuższe zatrzymanie wilgoci w ziemi. Przed posadzeniem lub tuż po posadzeniu uszczykujemy wierzchołek by promować rozkrzewienie się rośliny. W zasobnej ziemi roślina rozrasta się dość szybko i można uszczykiwanie powtórzyć jak sadzonki mają około 20 cm wysokości. Ponieważ najbardziej fioletowe są młode przyrosty z niecierpkiemwięc im więcej pędów tym więcej pięknych liści. Przy suchym lecie uprawa w gruncie ma tę wadę, że roślinom brakuje wilgoci i jeśli nie podlewamy zaczną gubić sadzonkinajstarsze liście. Zatem i z racji wysokości i z racji ”gołych nóg” warto sadzić roślinę na drugim planie by te posadzone przed nią strąki i nasionazasłaniały gołe od dołu pędy. Przykład na zdjęciu z niecierpkiem.

Wielu ogrodników sadzi jednak tę rośliną w pojemniku i później w zależności od sytuacji albo wstawia między krzewy, albo w ładnej donicy stawia w eksponowanym miejscu. Ziemię w donicy możemy zastosować jaką chcemy, roślina siłą rzeczy musi być podlewana i nawożona. Jej obraz jest zatem najbardziej interesujący, a wysokość zależna od tego ile razy w sezonie uszczykujemy wierzchołek. Gęstość można regulować wsadzając do donicy kilka sadzonek. Na zdjęciach przykłady takich właśnie eksponowanych donic z rośliną w różnym charakterze. Na jednym jako podszyt dla palmy, na drugim w roli głównej podsadzonej wilcem ziemniaczanym.

Ponieważ jest to roślina wieloletnia to kto ma szklarenkę, oszkloną werandę lub naprawdę jasny parapet może pokusić się i przechować roślinę przez zimę. W zamian otrzyma może nie najładniejsze kwiaty, ale i możliwość uzyskania własnych nasion jeśli zabawi się w owada. Nie należy przejmować się trochę żałosnym wyglądem rośliny po kwitnieniu. Trzeba doczekać do marca i pobrać sadzonki. Te ukorzeniają się dość łatwo. Trzeba jednak użyć ukorzeniacza do roślin zielnych by proces przyspieszyć. Sadzonki przy nieco za wilgotnym podłożu mają tendencję do gnicia. Kto ma ”zielone ręce” oraz widny(lecz bez słońca) i ciepły parapet może spróbować ukorzeniać w wodzie.

W krajach zachodnich roślinę uprawia się jako kwiat typowo domowy. Potrzebuje wówczas miejsca bardzo jasnego lecz słońce tylko do 10-tej latem. Przy oknach południowych najlepszym rozwiązaniem jest miejsce za firanką. W tym sposobie uprawy należy roślinę częściej uszczykiwać by nie wyrosła tak duża. Kiedy mimo wszystko się zestarzeje wystarczy pobrać sadzonki. Największym problemem będzie utrzymanie odpowiednio wilgotnego powietrza. Wszak to roślina deszczowych, tropikalnych lasów. Taca z mokrymi kamykami będzie niezbędna. Będzie jednak niewystarczająca. Trzeba rano zamgławiać roślinę. Zamgławianie to nic innego jak opryskiwanie, ale przy pomocy dobrego opryskiwacza, który da się tak nastawić że kropelki są minimalne i my widzimy tylko mgłę. Do zamgławiania musimy używać miękkiej wody. Tylko wówczas nie będzie plam na tych pięknych liściach.

Mrozoodporność

Żadna

Rozmnażanie

Przez sadzonki. Najlepiej jeśli w ziemi znajdą się dwa węzły.

Choroby i szkodniki

Ze szkodnikami spotkamy się tylko w trakcie przechowywania lub jeśli będziemy roślinę uprawiać wyłącznie w domu. Będą to szkodniki standardowe dla domowych warunków czyli przędziorek, mączlik, mszyca.

Na choroby roślina jest jednak odporna. Jedyny wyjątek to problemy z wodą, ale te fundujemy sobie sami. Może tylko jedna uwaga. Dobrze jest podlewać i zamgławiać tę tropikalną roślinę letnią wodą.

Zastosowanie

Roślina na rabaty, do pojemników i jako roślina domowa.

Uwagi

Nazwa rodzaju ”Strobilanthes” pochodzi od greckiego słowa ‚strobilos’ = stożek i ‚anthos’ = kwiat. Jest to odniesienie do wyglądu kwiatostanów.

Nazwa gatunkowa ”dyerianus” jest uhonorowaniem Roberta Allena Dyer botanika z RPA.rysuneczek

Przypisy


Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Kwiaty – http://www.lospatitos.com/arkherbfarm/fotos/Persian shield, Escudo de persia (Strobilanthes dyerianus ).html

Strąki i nasiona+sadzonki+z niecierpkiem – http://www.cooltropicalplants.com/Persian-shield.html

Dodaj komentarz