Stokrotka trwała

©

©Bellis perennis

Opis

Rodzina: Asteraceae

Każdy z nas widział stokrotkę, ale na zasadzie – znacie? to posłuchajcie.

Pod ziemią mamy wiązkowe korzenie, lecz oprócz nich roślina wytwarza podziemne rozłogi, które w węzłach zakorzeniają się, a na wierzchu ziemi pojawia się nowa rozetka, którą można oddzielić z kawałkiem rozłogu.

Z szyjki korzeniowej wyrastają zebrane w luźną rozetkę łopatkowate liście. Wiosną następnego roku w kątach liści pojawiają się bezlistne pędy kwiatowe. Kwiatostanem jest jak u wszystkich astrowatych koszyczek. Kwiaty brzeżne to kwiaty języczkowe – popularnie zwane płatkami. Wewnątrz tzw. oczko, czyli gęsto upakowane kwiaty rurkowate. ‚Płatki’ kwiatu zamykają się na noc. Kwiaty zapylane przez większość owadów dziennych. Powstaje wówczas owoc zwany niełupką długości ledwo przekraczającej milimetr. Owoc ten pełni rolę nasiona.

Odmiany.

Wyhodowano masę odmian. Dla łatwiejszego rozeznania się podzielono je na grupy.

– odmiany półpełne o kwiatach rurkowatych,

– odmiany półpełne o kwiatach języczkowatych.

– odmiany pełne o kwiatach rurkowatych,

– odmiany pełne o kwiatach języczkowatych.

Do najcenniejszych grup stokrotek o koszyczkach pełnych można zaliczyć:

Chevreuse. Kwiatostany duże, pełne, jednocześnie kwitnące. Często kwiaty języczkowe są od dołu inaczej zabarwione. Wysokość roślin 15 cm.

Liliput. Koszyczki pełne, ale małe, złożone z kwiatów rurkowych. Rośliny kwitną obficie.

Monstrosa. Rośliny bardzo podobne do stokrotek z grupy Chevreuse, ale

wyższe -15-20 cm.

Monstrosa tubulosa. Koszyczki duże, złożone z kwiatów rurkowych.

Pomponette. Koszyczki kuliste, średnicy 3 cm.

Roggli. Koszyczki zbite, średnicy 3-4 cm, złożone z kwiatów rurkowych, osadzone na długich szypułkach.

Występowanie

 Występuje na większości obszaru Europy, w Azji Zachodniej i Azerbejdżanie, oraz Libii

Wysokość

Wysokość roślin od 10 do 20 cm.

Termin kwitnienia

Koniec kwietnia- początek maja. Pełnia kwitnienia przypada na okres kwitnienia lilaków. Rośliny kończą kwitnienie, a właściwie stają się mało dekoracyjne, dopiero w początkowym okresie kwitnienia lipy drobnolistnej i roślin jednorocznych. Rośliny często powtarzają kwitnienie jesienią i kwitną do czasu solidniejszych przymrozków.

Kolor kwiatu

Wszelkie odcienie różu, czerwieni i bieli.

Stanowisko

Stanowisko  słoneczne lub półcieniste.

Wymagania

Roślina urośnie prawie wszędzie, byle miała przepuszczalną glebę i trochę wilgoci. Tym jednak, którym zależy na ładnym wyglądzie rośliny powinni zadbać by w glebie były łatwo przyswajalne składniki odżywcze i zawsze dostateczna ilość wilgoci. Najlepszym sposobem jest wymiana naszych standardowych piaseczków na kompost. Ma on wszystkie składniki potrzebne roślinie na praktycznie cały sezon oraz wysoki procent próchnicy, która w doskonały sposób wiąże wodę. Podlewanie może być konieczne tylko w czasie letniej suszy. Pamiętajmy jedynie by kopać dużo za duży dołek, wówczas korzenie przez cały sezon pozostaną w kompoście.

Ponieważ w większości uprawiamy jakieś odmiany to nasiona są nam zbędne bowiem i tak nie dadzą nam roślin o pożądanym wyglądzie. Z tego powodu ścinamy pędy w miarę przekwitania. Po całkowitym zakończeniu kwitnienia usuwa się stare rozety. Następnie warto rośliny zasilić nawozem azotowym by ułatwić wzrost nowych rozet, a jednocześnie zapobiec kwitnieniu. Jak wiemy azot promuje wzrost lecz hamuje kwitnienie. Z gleby jednak wypłukiwany jest łatwo. Bardzo wczesną wiosną można dać nawóz fosforowo-potasowy. Fosfor spowoduje iż roślina zawiąże więcej kwiatów a potas poprawi jakość i długość kwitnienia. Po zakończeniu kwitnienia powtórka z rozrywki.

Do uprawy pojemnikowej z reguły kupujemy rozsadę. Nie oznacza to jednak, że tak musi być zawsze. Kupując ciekawą odmianę po zakończeniu kwitnienia można kępki przesadzić gdzieś na tył ogrodu by rośliny wytworzyły nowe rozety. Wiosną ukorzenione rozetki przesadzamy do pojemników. Dysponując większą ilością sadzonek możemy stworzyć ładne kombinacje zarówno w pojemnikach jak i na rabacie.

Ziemia w pojemnikach powinna być luźna choć żyzna. Z tego powodu osobiście preferuję podłoża ze znanych firm zawierające nawozy o spowolnionym działaniu. Zwalnia mnie to z nawożenia przez cały sezon a roślina korzysta z dostarczonych nawozów w takich proporcjach jak to jest jej potrzebne. Przy zakupie standardowego podłoża do nawożenia przystępujemy po upływie 6 tygodni od posadzenia. Używamy praktycznie nawozu do roślin kwitnących by uzyskać jak najdłuższe kwitnienie.

Mrozoodporność

Dolna strefa mrozoodporności to USDA 4a z temperaturami do -34,4 °C. Przyjmijmy jednak zasadę, iż nowe nasadzenia powinno się lekko okrywać, chyba że warstwa śniegu jest wystarczająca.

Rozmnażanie

Tym którym chciałoby się spróbować własnych sił i mają możliwości.

Gatunki lub specjalnie przygotowane nasiona wysiewamy w maju-czerwcu na rozsadniku, z których siewki po koniec sierpnia przesadza się na miejsce stałe. Nasion z uprawianych w ogrodzie kwiatów nie warto zbierać, bo uzyskuje się z nich drobne i różnie wyglądające rośliny.

Odmiany heterozyjne rozmnaża się przez podział. Po kwitnieniu rośliny wyjmuje się z ziemi, dzieli i wysadza do zimnego inspektu. Po ukorzenieniu przenosi się je na zagony wysadzając w rozstawie 18-20x 15 cm.

Do przyśpieszonej uprawy na kwiat cięty przeznacza się stokrotki silnie wyrośnięte, otrzymane przez podział lub z wczesnego siewu. W jesieni wysadza się rośliny do skrzynek lub doniczek. Naczynia trzyma się początkowo w inspekcie zabezpieczone od mrozu, a od połowy stycznia partiami wnosi się je do szklarni o temperaturze 8-10°C. W wyższych temperaturach stokrotki wydają dużo liści, ale słabo kwitną. W okresie przyśpieszania rośliny podlewa się obficie, a szklarnie wietrzy. Oczywiście podobnie można postępować jeśli chcemy mieć zimą własne kwiatki a mamy szklarnie lub oszklone werandy.

Choroby

Jeśli już coś się pojawi to jest to z reguły rdza. W miejscach cienistych i wilgotnych zagraża szara pleśń.

Uwagi

Nazwa rodzaju ”Bellis” pochodzi z łaciny i oznacza piękny.

Nazwa gatunkowa ”perennis” to również łacina i tłumaczy się jako trwały. Zatem mamy roślinę nie tylko piękną, ale i trwałą. W sieci przeczytałam fińską opowieść o stokrotce. Spodobała mi się więc ją przytaczam.

„Stara historia opowiada, jak stokrotka uzyskała swój uroczy wygląd. Róża, królowa kwiatów, miał urodziny i wszystkie kwiaty zostały zaproszone. Jeden mały kwiat został pominięty, jednak – to był nieśmiały o skromnym wyglądzie więc wyszeptał swoje gratulacje z daleka. Ale wiatr prowadzi słowa kwiatka do królowej, która zapewniła go, że nie ma się czego wstydzić. Jej sukienka była nieskazitelnie biała i miała złote serce. To sprawiło, że kwiatek się trochę zarumienił. Od tego czasu czubki swoich płatków stały się różowe.”

Po  przepis na pokazane mufinki proszę zaglądnąć na bloga http://pinkcake.blox.pl/html/1310721,262146,14,15.html?5,2013 tylko trzeba trochę przewinąć stronę.

A

A

A

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Kwiaty rurkowate – http://www.arkive.org/daisy/bellis-perennis/

Bellis perennis  – https://www.pinterest.com/pin/53198839319857874/

Bukiecik – http://fotoforum.gazeta.pl/

Nasiono – https://gobotany.newenglandwild.org/species/bellis/perennis/