©
©Dianthus barbatus
Opis
Rodzina: Caryophyllaceae
Gatunek w niektórych regionach jest nazwany kamiennym.
Uprawiamy jako roślinę dwuletnią, z uwagi na szybką degenerację w okresie późniejszym.
Pędy gładkie, zazwyczaj proste, sztywne, jednak czasami pokładające się.
Liście zielone, szeroko-lancetowate, naprzeciwległe, obejmujące łodygę.
Kwiatostanem jest gęsta wierzchotka, w której może znajdować się do 30 sztuk pięciopłatkowych, delikatnie pachnących kwiatów o ząbkowanych brzegach
Owocem jest torebka, zawierająca liczne, średniej wielkości nasiona.
Występowanie
Pochodzenie gatunku to południowo- wschodnia Europa i dalej aż po Chiny i Koreę Północną.
Wysokość
40 – 70 cm. Odmiany ogrodowe są zwykle niższe.
Termin kwitnienia
Od czerwca do sierpnia, a nasiona dojrzewają od sierpnia do września
Kolor kwiatu
Gatunek ma barwę czerwoną. Odmiany ogrodowe maja kolor biały, kremowy, różne odcienie różu oraz od czerwieni aż do ciemnego bordo. Są jedno lub wielobarwne, często z „oczkiem” lub pasem przez środek płatka innej barwy.
Stanowisko
Słoneczne do półcienistego.
Wymagania i pielęgnacja
Gleba żyzna, przepuszczalna, próchniczna, dosyć wilgotna o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. W ogrodach widzi się rośliny wyrosłe z nasion własnych albo z prezentu od sąsiadki. Także kupne mieszanki są tego samego pochodzenia. Trudno się zatem dziwić iż nie uzyskujemy tego co roślina może nam dać. Kto chciałby mieć rośliny niższe i obficiej kwitnące musi zainwestować w odpowiednie nasiona. Ponieważ własnych nasion nie ma co zbierać więc taki wydatek mamy co rok. W ogrodzie zawsze mamy 
pryzmę kompostową. Jesienią przed sadzeniem roślin na miejsce stałe najlepiej wymienić ziemię na kompost w miejscu przeznaczonym pod rośliny. Im głębszą warstwę wymienimy tym lepiej. Kto z jakiś względów nie może tego zrobić powinien jesienią zwapnować glebę, a wiosną tuż przed ruszeniem wegetacji dać dawkę nawozu pełnoskładnikowego. Fosfor odpowiada za ilość zainicjowanych pąków, natomiast potas za jakość kwiatów. Po przekwitnięciu rośliny usunąć i na ich miejsce posadzić coś co 
będzie zdobić późnym latem i jesienią.
Uprawa w pojemnikach jest możliwa. Do kupnej ziemi dodać łyżeczkę zmielonej kredy na 5 litrowy worek ziemi. Oczywiście lepiej uprawiać odmiany, są z reguły niższe i obficiej kwitną oraz wiele odmian ma kwiaty już w pierwszym roku, więc można je traktować jak roczne. Nasiona starszych odmian lub mixu wysiać w połowie marca, po wschodach trzeba zmniejszyć temperaturę i zapewnić dużo światła. Kiedy rośliny mają 2-3 liście przepikowujemy do doniczek lub palet. Na stan podłoża w doniczce mamy totalny wpływ, więc dla uzyskania maksymalnego efektu sadzimy dość gęsto aby uzyskać później ładny bukiet. Wymaga to jednak zwiększonego nawożenia nawozami do roślin kwitnących.
Mrozoodporność
Dolna strefa mrozoodporności to USDA 4a z temperaturami do -34.4 °C. Jet to więc roślina mrozoodporna w całym kraju. Mimo pewnego zapasu w mrozoodporności, nie da się roślin przezimować w doniczkach na balkonie. Trzeba to zrobić w garażu lub chłodnej piwnicy.
Rozmnażanie
Najczęstszy sposób uprawy to wysiew nasion w V–VI do zimnego inspektu lub na rozsadnik. Gdy siewki mają 3–4 pary liści, pikuje się je w rozstawie 5 x 5 cm. Pod koniec lipca lub w do połowy sierpnia rozsadę wysadza się na zagony. Przy tym sposobie uprawy trzeba mieć ogródek by mieć rozsadę do doniczek, lub zimować doniczki w zimnych pomieszczeniach.
Choroby i szkodniki
To co uprawiamy w ogrodach jest dość odporne na choroby i szkodniki. Pojawiające się żółknięcie, zasychanie i opadanie liści to przede wszystkim brak dostatecznej ilości wody w podłożu.
Rośliny odmianowe również w normalnej uprawie są raczej zdrowe lecz u nich częściej istnieje możliwość pojawienia się fuzariozy objawiającej się najprzód zwijaniem się liści, a potem zasychaniem. Rdza przy której pojawiają się pomarańczowe skupiska zarodników.
Zarówno jednak rdza jak i szara pleśń pojawia się jeśli uprawiamy rośliny w mało przepuszczalnym podłożu.
Zastosowanie
Jest to najczęściej składnik rabat wielogatunkowych. Można jednak uprawiać roślinę na kwiat cięty, jak również jako pojemnikową.
Uwagi
Nazwa rodzaju ”Dianthus” pochodzi od greckich słów ‚deos’ = Bóg oraz ‚anthos’ = kwiat. Nazwę dla goździka utworzył jeszcze w starożytności grecki botanik Teofrast.
Nazwa gatunkowa ”barbatus” to słowo łacińskie i oznacza brodaty. Nazwano tę roślinę tym imieniem, bo na początku kwiatostan składa się z dużej liczby długich i cienkich ząbków kielicha. Linneuszowi skojarzyło się to z brodą.
A
A
A
Przypisy
Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:
Nasady liści, kielich,kwiat – http://www.missouriplants.com/Redopp/Dianthus_barbatus_page.html
Brodaty – http://www.flickriver.com/photos/curiousexpeditions/tags/dianthus/
Nasiona – http://kalipso-busybee.blogspot.com/2010/07/collect-seeds.html
A
A
Kwiaty roczne 
Dodaj komentarz