Begonia stale kwitnąca

©

©Begonia × semperflorens cultorum

Opis

Rodzina: Begoniaceae – bogoniowate

Roślina ma krzewiasty pokrój dzięki swoim mocno rozgałęzionym łodygom. Są one mięsiste lecz bardzo kruche. Całe są ulistnione. Liście delikatnie mięsiste, w kształcie jajowate lub owalne. Blaszka liściowa o błyszczącej wierzchniej stronie z wyraźnym równoległym unerwieniem. Kolor zielony, lecz u wielu odmian zarówno liście jak i łodygi są w różnym stopniu zaczerwienione. Na szczycie każdego odgałęzienia mamy najczęściej niewielki kwiatostan. Pojedyncze kwiaty – typowe dla tego gatunku – składają się z 2 par płatków. Płatki pionowe są dużo większe od płatków poziomych. Tutaj amatorów hodowli własnych odmian muszę uprzedzić, iż begonia jest rośliną rozdzielnopłciową. Z reguły najprzód rozwijają się typowe kwiaty czyli kwiaty męskie nieco później kwiaty żeńskie mające 5 płatków. Po zapyleniu powstaje żebrowana torebka z bardzo drobnymi jasno brązowymi nasionami.

  W sprzedaży pojawiły się już odmiany z półpełnymi lub pełnymi kwiatami. U nas na razie są tylko u większych producentów, ale kto ma możliwość może sobie sprowadzić.

Występowanie

Gatunek, który nazywamy begonią wiecznie kwitnącą jest dziełem ogrodników. Ponieważ powstała bardzo dawno temu jedynie jednego rodzica jesteśmy dzisiaj pewni, bo po nim odziedziczyła wygląd. Jest nim ”Begonia cucullata”. Natomiast drugiego rodzica już dzisiaj dociec na 100% nie sposób. W różnych pismach podaje się różne nazwy lecz są to tylko sugestie, nic na 100%. Na użytek prywatny nie musimy rezygnować z nazwy B. semperflorens, ale zdajmy sobie sprawę, że jest to nazwa niepoprawna, bo takiego gatunku nie ma.

Wysokość

W zależności od odmiany od 15 do 50 cm.

Termin kwitnienia

Praktycznie kupujemy w końcu maja już z pojedynczymi kwiatkami. Tak naprawdę zaczyna kwitnąć w czerwcu i kwitnie do przymrozków.

Kolor kwiatu

 Kolory podstawowe to róż, czerwień i biel. Poszczególne odmiany różnią się odcieniami, a także łączeniem tych kolorów.

Stanowisko

Wszystko zależy na jakie lato trafimy. Przy naszym standardowym lecie czyli chłodnym i często mokrym, lepiej by rosła w pełnym słońcu. W bardziej sprzyjających warunkach lepiej będzie się czuła będąc cieniowaną w czasie najgorętszych godzin dnia. Oczywiście można sadzić w pełnym słońcu lecz chcąc mieć pokazowe kompozycje trzeba w suchym okresie dostarczyć jej więcej wody i to mimo, że jest rośliną dość odporną na chwilową suszę. Posadzona w większym zacienieniu bardzo się wyciągnie i zgubi swoją zwartą kępiastą urodę.

Wymagania i pielęgnacja

Begonię z racji jej wrażliwości na niskie temperatury sadzimy jak najpóźniej. Oczywiście urośnie w przeciętnych warunkach ogrodu. Jednak optymalne warunki to ziemia przepuszczalna i naprawdę zasobna. Odczyn podłoża lekko kwaśny. Pamiętajmy ta roślina kwitnie praktycznie 4 miesiące non stop i to bardzo obficie. Musi mieć zatem co jeść. Nie czarujmy się, trzeba do podłoża dać jak najwięcej próchnicy. Można to zrobić przekopując ziemię z dużą ilością kompostu i dawką azofoski. Nie musimy, ale roślina będzie wdzięczna za podlewanie resztką nawozów jaka zostanie pod podlaniu pelargonii czy innych kwitnących.

Przy uprawie w pojemnikach traktujemy ją tak samo jak pelargonię. Zatem stale równomiernie wilgotne podłoże i nawożenie ½ dawki co drugie podlewanie.

Mrozoodporność

Praktycznie żadna. Mając możliwość zapewnienia dobrych warunków oświetleniowych można – jeśli pierwsze przymrozki wystąpią zbyt wcześnie – przenieść roślinę do pomieszczenia i długo jeszcze będzie cieszyć nasze oczy swymi kwiatami..

Rozmnażanie

Spora uciążliwość produkcji rozsady i jej łatwa dostępność w handlu powoduje, że raczej rozsadę kupujemy. Posiadacze nasion ciekawych odmian, muszą wiedzieć że praktycznie nasiona powinny być już wysiane. Begonia do kiełkowania potrzebuje światła więc nasion nie przykrywamy ziemią tylko czymś płaskim wciskamy do wilgotnego podłoża. W temperaturze około 20 ⁰C wschody powinny się zakończyć w ciągu 20 dni. Pierwsze pikowanie kiedy siewki mają 2 liście właściwe. Potem jeszcze 2 razy przesadzamy. Od końca marca siewki można podlewać słabym roztworem nawozów do roślin zielonych. Rozsadę bezwzględnie trzeba hartować. Rozstawa w jakiej sadzimy jest uzależniona od wielkości roślin dorosłych. Standardowo przyjmuje się że niskie odmiany sadzimy co 15 cm czyli na długość damskiej dłoni.

Można z sadzonek pędowych, lecz pobrane z większych już roślin będą kwitły dość późno i nie jest to najlepszy sposób rozmnażania. Uciekamy się do tego sposobu jeśli z jakiś powodów przyjdzie nam ratować rośliny.

Choroby i szkodniki

Najczęściej występującą chorobą jest mączniak prawdziwy. Prawie zawsze wystąpi jeśli posadziliśmy rośliny w bardziej zacienionym stanowisku i niezbyt uważamy na liście w czasie podlewania. Najczęściej moczenie liści jest także przyczyną pojawienia się szarej pleśni.

Szkodniki mało kiedy atakują begonię, chyba że są w ogrodzie opuchlaki to na pewno na begonii się pojawią.

Zastosowanie

Znane są zastosowania tej begonii, mało kto jednak wie, że z powodzeniem można ją uprawiać jako kwitnącą roślinę pokojową. Trzeba jej zapewnić tylko dużo światła lecz niekoniecznie słońca jeśli nie wystawiamy jej na zewnątrz.