©
©Abutilon x hybridum
Opis
Rodzina: Malvaceae – malwowate
Abutilon jest krzewem z ciepłych stref. Pędy ma wzniesione lecz niezbyt sztywne. Z biegiem lat drewniejące u podstawy. Z racji swych liści przypominających liście klonu zwany klonikiem. W zależności od gatunku mają one od 3 do 7 klap. Także poszczególne mieszańce mają różną ilość klap. Kolor liści też jest zmienny i są zarówno soczyście zielone jak również jasnozielone.
Wiele mieszańców ma liście nakrapiane żółtym lub białym.
U roślin z tej rodziny kwiaty są rozmieszczone wzdłuż pędu i w jednym czasie kwitnie maksymalnie 2-3 kwiatki. Jeśli roślina ma duże liście stają się one mało widoczne, mimo że należą do dużych kwiatów. Przeciętna średnica kwiatu to około 8 cm. Ich kształt jest albo czarkowaty albo dzwonkowaty, zawsze jednak zwieszony na długiej szypułce. Okwiat, to 5 nachodzących na siebie płatków. Słupek i pylniki bardzo przypominają kwiaty hibiskusa. Działki kielicha mogą być barwne lub zielonkawe. Kwiaty zwabiają swoich zapylaczy nektarem, który jest produkowany w nektarnikach umieszczonych właśnie
na dnie kielicha kwiatowego. Nie jest to zbyt częste zjawisko, ale
kolibry dobrze o tym wiedzą. U nas kwiaty zapylają różne owady, lecz kwiaty klonika szczególnie te późne mogą być samopylne. Pod koniec lata pojawią się pierwsze
nasiona. Są one duże i nerkowatego kształtu.
Dla osób które będą uprawiać klonika tylko w domu ważnym jest by miał ładne liście, proszę zatem poszukać mieszańca o nazwie „Savitzii”
Występowanie
Ponieważ pierwsze hybrydy pojawiły się na początku 19 wieku teraz trudno do końca ustalić jakich miały pierwszych rodziców. Naukowcy w oparciu o genetykę próbują ustalić przynajmniej prawdopodobną drogę. Nie jest to jednak proces łatwy i do końca możliwy. Na teraz na pewno wiadomo, że były to dwa gatunki. Jeden pochodzący z południa Ameryki Południowej, a drugi z Ameryki Środkowej.
Wysokość
Jest bardzo uzależniony od odmiany, przeciętnie jednak jest to około 90 cm.
Termin kwitnienia
Wszystko zależy czy uprawiamy pierwszy rok czy kolejny. Rozsada zaczyna kwitnąć około lipca i kwitnie do przymrozków. Jeśli przechowamy rośliny zakwitną około pierwszej dekady czerwca.
Kolor kwiatu
Główne kolory to czerwony, różowy, pomarańczowy, żółty lub biały. Do tego trzeba dodać wszystkie odcienie tych kolorów, jak również kwiaty o żyłkowaniu płatków w innym kolorze.
Stanowisko
W naszych warunkach jedynym możliwym jest stanowisko słoneczne. W każdym innym roślina nam się wyciągnie i ilość kwiatów dramatycznie spada.
Wymagania i pielęgnacja
Ja skoncentruję się na uprawie rocznej tych kwiatów. O tym czy warto część z nich wykopać i przechować zdecyduje każdy osobno.
Zahartowaną rozsadę sadzimy po minięciu okresu przymrozków. Powinniśmy zapewnić mu glebę zasobną i dobrze utrzymującą wilgoć. Jej odczyn nie jest tu szczególnie ważny. Jeśli decydujemy się na roczną uprawę nie uszczykujemy pędów pozostawiając jeden lecz sadzimy dość gęsto bo tak by liście się stykały ze sobą lub niewiele szerzej. Kwitnąć nam zacznie w połowie lipca, a gro kwiatów będzie w sierpniu, czyli wówczas kiedy w ogrodach powoli robi się smutno. Gdybyśmy pędy uszczykiwali to pojawi się ich więcej, lecz opóźni to kwitnienie o około 2 tygodnie. Zatem warto uszczykiwać jeśli decydować się będziemy na przechowywanie przynajmniej części roślin. Jednak wówczas sadzimy znacznie rzadziej. Wśród mieszanki jaką zapewne kupimy będą rośliny o mocnych liściach jak i takie o mniejszych liściach. Roślinom o dużych liściach warto co któryś liść oberwać, by nieco odsłonić kwiaty. Przy mniejszych liściach zabieg ten jest zbyteczny. Kto używa retardantów typu Bi-52 do skarlania np. chryzantem może pobawić się także i tutaj. Nie tylko uzyska niższe rośliny, ale i o mniejszych liściach co dobrze wyeksponuje kwiaty. Jednak dla samego abutilonu kupno retardantu jest totalnie nieopłacalne. Minimalna wielkość jaką można kupić kosztuje około 300 zł. Przy czym pamiętajmy, że wielu producentów go stosuje i dlatego ich rośliny wyglądają bardziej atrakcyjnie, niż te które sami uzyskamy.
Jesienią trzeba podjąć decyzję czy będziemy zimować czy nie. Jeśli będziemy zimować mamy dwa wyjścia. Część roślin można wykopać i posadzić do doniczek w ziemię typową dla kwiatów- trzeba się liczyć z odchorowaniem rośliny po przycięciu korzeni. Można w sierpniu pościnać 10 cm czubki i posadzić w doniczkach. Ukorzeniają się łatwo, a takim mniejszym roślinom łatwiej zapewnić doskonale widne i chłodne stanowisko. Optymalny chłód to 12-15 0C. Nic jednak nie będzie szkodzić jak będzie trochę wyżej. W mieszkaniu na parapecie gdzie nie ma kaloryfera i blisko szyby z łatwością uzyskamy temperaturę około 18 0C. Roślina wprawdzie trochę wybiegnie, ale wiosną i tak będziemy ją ciąć.
Wiosną ubiegłoroczne rośliny ścinamy dość mocno. Te dorosłe nad 3-4 węzłem, a sadzonki tak nisko jak się da. Najlepiej nad 2 węzłem. Przycięte ubiegłoroczne sadzonki lub przezimowane rośliny można przesadzić do donic i zostawić na tarasie czy balkonie. Natomiast z odciętych pędów pobieramy sadzonki i po umoczeniu ich w ukorzeniaczu dla roślin zielnych sadzonkujemy w doniczkach o 9-cio centymetrowej średnicy. Kiedy będą miały 3 liście uszczykujemy wierzchołek. Taką rozsadę przez 10 dni hartujemy i po przymrozkach wysadzamy do ogrodu. Jeśli rozsada jest wystarczająco duża to w momencie sadzenia na miejsce stałe można ją jeszcze raz uszczyknąć. Roślinom, które zostawiliśmy w donicach do ozdoby balkonu zapewniamy podłoże zawsze delikatnie wilgotne – szczególnie w czasie kwitnienia – bo inaczej pąki zaczną zasychać i opadać. Z uwagi na ograniczoną ilość ziemi i bardzo długi okres kwitnienia rośliny zasilamy tak samo jak pelargonię.
Wracając jeszcze do okresu zimowego. Rośliny w pojemnikach przyniesione do mieszkania mogą jeszcze kwitnąć. Koniecznie muszą być postawione w słonecznym miejscu i przez ten cały okres zapewniamy im warunki jak w czasie lata. Po zakończeniu kwitnienia można nieco zmniejszyć podlewanie. Lecz zawsze to musi iść w parze ze zmniejszeniem temperatury.
Na koniec – pamiętajmy jest to krzew więc można cięciem wyprowadzić zarówno formę pienną jak i doprowadzić do silnego rozkrzewienia się rośliny.
Mrozoodporność
W naszych warunkach nie przezimuje w gruncie, lecz jeśli jesienią przymrozek nie będzie większy jak -5 0C to korzenie nie przemarzną i można je wykopać, posadzić do donicy i na zimowisku roślina się zregeneruje.
Rozmnażanie
Nasiona kupne z reguły są przygotowywane do wysiewów. Własne nasiona mogą nam kaprysić i wschodzić nawet do 3 miesięcy. Możemy sobie pomóc stratyfikując nasiona w chłodziarce. Siewki stawiamy w widnym lecz chłodnym miejscu bo rosną silnie i niepotrzebnie będą się wyciągać.
Można także rozmnażać przez sadzonki zielne zrobione w czasie całego okresu wegetacyjnego.
Choroby i szkodniki
Na rabacie mogą pojawić się mszyce i mączlik, a w mieszkaniu dołączy do nich przędziorek. Jeśli komuś po przyniesieniu do mieszkania lub po wyniesieniu do ogrodu zżółkną i opadną wszystkie lub prawie wszystkie liście, to jest to reakcja rośliny na raptowną zmianę temperatury. Dlatego siewki trzeba hartować powoli i do domu wnosić też na raty.
Zastosowanie
Jesienna ozdoba rabat, także jako roślina pokojowa czy tarasowa.
Uwagi
Pierwszy zainteresował się tą rośliną arabski lekarz znany w naszym świecie pod pseudonimem Awicenna(980 – 1037r.). W jego traktacie roślina nazywa się أبو طيلون = Abu Tilon. Nazwę tę przejął i zeuropeizował Philip Miller, pisząc swój słownik 18 wiecznego ogrodnictwa.
Awicenna zainteresował się rośliną z uwagi na jadalne kwiaty. Zarówno w postaci surowej jak i gotowanej. Mając dobry, słodki smak mogą być jedzone same jak i wchodzić w skład sałatek.
Przypisy
Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:
Przekrój – http://131.230.176.4/imgs/pso/r/Malvaceae_Abutilon_hybridum_11204.html
Koliber+krzew – http://www.network54.com/Forum/439743/thread/1303386664/1304445213/Abutilon+%28Flowering+Maple%29+for+hummingbirds-
Abutilon x hybridum „Voodoo” – http://www.onlineplantguide.com/PlantDetails.aspx?Plant_id=17
Kwiaty roczne 
Dodaj komentarz